Als ik aan zee ben en het water is kalm,
heb ik vaak de indruk, vooral 's avonds,
dat er een jazzdrummer heel zachtjes zit te spelen,
alleen met zijn brush, en dat je zo meteen een piano,
een bas en een sax zult horen.
Dus neurie ik in afwachting van het orkest*.
De verstilling,
het niet weten wat er komen gaat,
het verlangen,
de magie,
het samenspel...
Een moment van buiten de tijd stappen,
voelen wat er te voelen valt,
gewaarworden waar je levensvonk huist
en een weten dat we onderdeel zijn van het grotere geheel.
Welkom om het te ervaren met:
Hartelijke groet,
Wil je eens in de ongeveer 3 maanden mijn nieuwsbrief ontvangen?
Klik hier om je aan te melden en hier om mijn eerdere nieuwsbrieven te lezen.
De schilderijen op deze website zijn van Johan Borgman.
* Het citaat bovenaan is afkomstig uit de roman 'Wat je 's nachts zegt tussen twee steden' van Francis Dannemark.